Eerder dit jaar zijn we begonnen met experimenteren met het verpakken van een deel van ons bier in groene flessen. We zijn begonnen met het nemen van een portie van onze februari-batch Le Petit Prince Farmhouse Table Beer en het op natuurlijke wijze conditioneren ervan in flessen zoals die op de foto hierboven. Na drie maanden conditioneren zijn we best tevreden met de resultaten! We zijn afgelopen weekend begonnen met de verkoop van de groene fles Le Petit Prince in ons proeflokaal en we zijn van plan een aantal van onze komende batches Noble King en Mad Meg in groene flessen te verpakken. We zijn benieuwd waar dit experiment ons naartoe brengt! Voorlopig is Le Petit Prince in groene flessen alleen verkrijgbaar in ons proeflokaal en hebben we Le Petit Prince nog net als voorheen in bruine flessen verkrijgbaar.
Dus waarom doen we dit?
Hier is onze Hoofdbrouwer Garrett Crowell's uitleg:
Mijn streven naar het gebruik van groene flessen komt vooral voort uit het karakter van al mijn favoriete bieren. Narcissen Cuvée Blaugies Thiriez Spook Cantillon Dupont ze gebruiken allemaal groene flessen. Ik heb van sommige van deze bieren bruine flesversies gehad en ze ook op de tap gehad, en er ontbreekt een element in die versies dat de groene flessen hebben. Hoewel groene flessen het risico van een licht/skunky karakter toelaten, heb ik het gevoel dat ze karakter toevoegen dat zelfs verder gaat dan skunky. Zoveel brouwerijen hebben geprobeerd het klassieke Saison Dupont-gistprofiel na te bootsen en ik denk dat wat het vaakst ontbreekt, het lichte karakter is dat een integraal onderdeel is van het profiel van dat bier.
Bier is net zo delicaat als wijn. Gepasteuriseerd, houdbaar bier heeft bierconsumenten doen geloven dat iets nog steeds vers zal smaken nadat het in de kofferbak van hun auto of in de zon is achtergelaten, enz. Hopelijk zullen groene flessen benadrukken dat ons bier een levend wezen is en dat de manier waarop het wordt behandeld de ervaring die je ermee kunt hebben aanzienlijk zal veranderen.
Ik heb het gevoel dat bier zijn individualiteit verliest door structuur en de verwachting om aan richtlijnen te voldoen. Ik hou absoluut van skunky bier, geoxideerd bier of gebrekkig bier. We laten toe dat ons bier een perifeer karakter krijgt dat afwijkt van de richtlijnen, of het nu gaat om een vleugje eikenhouten Brettanomyces of om melkzuur. Paardengeitenzweet en brett-karakter worden omarmd, maar skunkiness wordt als een minpunt beschouwd. Als de manier waarop ik een bier creëer en uiteindelijk verpak, het ongeschikt maakt BJCPrichtlijnen dan beschouw ik dat als een succes en een bevordering van de creativiteit. Ik heb het gevoel dat de status quo van het brouwen bestaat uit het vinden van een reeks richtlijnen, het creëren van een product dat daarbinnen past, meedoen aan een wedstrijd en een prijs ontvangen. Het doet me denken aan gestandaardiseerde tests uit de lagere school. Studenten besteden een half jaar aan het leren hoe ze een toets moeten maken en de creativiteit wordt onderdrukt om de toetsscores te halen.
Ik begrijp dat groene flessen en een licht karakter een uitdaging zullen zijn voor de meeste bierliefhebbers. Ik denk dat we ons in een unieke en belangrijke positie bevinden om een deel van de aanwezige indoctrinatie te doorbreken en iets werkelijk moois en unieks te documenteren.
— Jester King Hoofdbrouwer Garrett Crowell
