Onvertelde verhalen van oprichters van ambachtelijk bier

Toen de grondleggers van het ambachtelijke brouwen hun zoektocht begonnen om geweldig bier te maken, hadden ze geen idee wat de toekomst zou brengen. Tegenwoordig kijken velen van hen met plezier terug op de begindagen toen het praktische brouwen en de innovatie begonnen. Kim Jordan, oprichter van New Belgium Brewing in Fort Collins, Colorado, zegt dat onze mensen speciaal waren. Ze hadden verschillende achtergronden, maar kwamen naïef bij elkaar en deelden warmte, vrijgevigheid en kameraadschap. We zijn nu nog steeds vrienden. Ze vermeldt ook dat ze eigenwijs, toegewijd en innovatief waren.

[nieuwsbrief_aanmeldingsbox]

Maar niet alles was geweldig – hoewel deze pioniers het misschien te druk hadden om het op te merken. Rob Tod, de oprichter van Allagash Brewing in Portland Maine, bouwde zijn brouwerij met de hand met behulp van oude zuivelapparatuur, net als Ken Grossman bij Sierra Nevada Brewing in Chico, Californië. Er was toen nog geen kant-en-klare brouwapparatuur.

Tod weerspiegelt dat

( BEZOEK: Zoek een Amerikaanse brouwerij )

Kim Jordaan herinnert zich dat harde werk door te zeggen dat ze op donderdag, vrijdag en zaterdag bier schonk, de woensdag daarop een pasgeboren zoon bezorgde en de daaropvolgende maandag een nieuwe brouwerij opende.

Toen de eerste golf brouwerijen ruim dertig jaar geleden begon, waren er ongeveer zes brouwerijen. Ze hadden onmogelijk kunnen voorspellen dat dit nu zo zou zijn ruim 6000 en opening met bijna 1000 per jaar. Het is alsof je op een ploeterende Conestoga-wagen zit en je voorstelt dat je op de Millennium Falcon rijdt die in hyperdrive rijdt.

In de begindagen van ambachtelijk bier …

Een van de speerpunten was het brouwen van Sierra Nevada in 1980. Als tiener werd Grossman een thuisbrouwer toen de thuisbrouwvader van zijn vriend de twee jongens de kneepjes van het vak leerde. Nadat hij naar Chico was gegaan en een paar jaar later samen met zijn vrouw een thuisbrouwerij had geopend, besloot Grossman een brouwerij te openen. Zijn onderzoek bracht hem naar New Albion Brewing in Sonoma, Californië, dat algemeen wordt beschouwd als de eerste microbrouwerij en een baken van wat komen gaat.

De eigenaar van New Albion, Jack McAuliffe, vervaardigde de brouwerij met behulp van hergebruikte vaten van 55 gallon voor de pureekuip en de fermentoren. McAuliffe gaf Grossman twee vooruitziende adviezen die Grossman zich tot op de dag van vandaag herinnert: breng voldoende geld mee en een brouwerij is een zeer strenge minnares. Goed advies voor iedere brouwer. Het tweede bier werd gebrouwen Siërra Nevada was hun Sierra Nevada Pale Ale, die vandaag de dag nog steeds hun vlaggenschip is.

Er zijn veel redenen waarom de pioniers met brouwen zijn begonnen. Een van de interessantere is Larry Bell, de oprichter van Bell's brouwen in Kalamazoo Michigan, die zegt dat ik het deed omdat ik niet naar de gevangenis wilde.

( LEZEN: Binnen een GABF IPA gouden medaillewinnende brouwerij )

Ook een thuisbrouwer Bell was voor zichzelf aan het brouwen en toen begonnen vrienden zijn bier te drinken. Het werd algemeen bekend, dus begon hij het bier vanuit zijn kelder te verkopen. Toen er 's avonds laat op de deur werd geklopt door vrienden die op zoek waren naar bier, ontstond er een grote angst dat het de politie zou kunnen zijn en Bell zegt dat mijn opties waren gearresteerd worden of een vergunning krijgen. Ik deed het laatste.

Van het feit dat ik niet eens wist dat de industrie bestond, ging ik er de rest van mijn leven mee door.

Aan de andere kant van het spectrum bevonden zich Rob Tod . Een jonge geoloog zonder werk Tod kreeg via een vriend die bij een brouwerij werkte een baan als vatenwasser. Binnen twee dagen vertelt Tod dat ik niet meer wist dat de industrie bestond, maar dat ik het de rest van mijn leven wilde blijven doen.

Er waren geen rolmodellen voor het starten van een brouwerij in de jaren '80 en begin jaren '90. Verschillende gaven hun succesvolle baan op om dit te doen. Jack Joyce, mede-oprichter van Rogue-brouwen in Oregon investeerde in een brewpub met enkele Nike-collega-vrienden. Toen op illegale wijze de kassa van de brewpub werd afgetapt, begon Joyce de zaak te runnen en kwam terecht in de brouwerijwereld.

John McDonald, de oprichter van Kansas City Boulevard brouwen na het controleren van alle beschikbare binnenlandse en geïmporteerde bieren besloot ik eenvoudigweg dat ik een beter bier kon maken dan nu wordt gemaakt.

Sam Calagione van de Dogfish Head Brewery in Delaware wilde de machthebbers bevechten en iets creatiefs doen. Hij startte Dogfish nadat hij als thuisbrouwer slechts acht batches bier had gemaakt - vandaar het motto van de brouwerij: Off-Centered Beers for Off-Centered People.

( LEZEN: De evoluerende rol van de bijdragen van vrouwen aan het brouwen van bier )

De oprichter van Jim Koch Boston Beer Company is de zesde generatie brouwer in zijn familie. Werkend als productieconsulent besloot hij dat de rest van het leven morgen begint. Hij besloot dat hij de kost kon verdienen met een kleine brouwerij, ook al was er geen mogelijkheid om veel geld te verdienen. Overleven was het doel.

Gelukkig vond zijn vader op zolder het oude bierrecept van zijn grootvader. Koch met zelfgebrouwen benodigdheden gekocht bij de achterkant van een kanowinkel, maakte vele batches voordat hij deze perfectioneerde. Het resultaat was Boston Lager een afgekookt krausened en dry-hopped bier dat nog steeds het vlaggenschip van de brouwerij is.

Contracten voor barservetten en bedrijfsplannen voor vroege brouwerijen

Verre van de huidige kant-en-klare activiteiten waren de oorspronkelijke ambachtelijke brouwerijen meestal schaars, maar boordevol creativiteit. Gebruikte zuivelapparatuur werd vaak in elkaar geflanst en zelfs die systemen waren van hoge kwaliteit. Larry Bell was aan het brouwen uit een stoofpot van 15 gallon. Sam Calagione kocht een brouwsysteem van 12 gallon dat in de kleine achterkamer van de brouwpub paste. Jack Joyce had een systeem met zeven vaten in de kelder van Rogue in Ashland Oregon. Een andere kelderbrouwerij aan het begin van Nieuw België had ongebruikelijk gefabriceerde vierkante vergisters die langs de keldermuren van het huis pasten.

Creatief zijn breidde zich ook uit naar sommige contracten. Brett Joyce herinnert zich dat zijn vader het verhaal vertelde over hoe hij in een bizarre sneeuwstorm in Newport Oregon terechtkwam terwijl hij op zoek was naar een nieuwe brouwerijlocatie. Joyce ontmoette een vrouw in een bar genaamd Mo met een leeg gebouw. Hij schreef een contract op de achterkant van een servet en Rogue is daar sindsdien gebleven.

Ontschermt ‘ Fish vermeldt dat zijn eerste grote contract bij het Mount Bachelor Ski Resort op een handgeschreven stuk papier werd ondertekend.

Bedrijfsplannen waren niet verder gevorderd. Het eerste bedrijfsplan van Grossman was om 1500 vaten te brouwen en door te groeien naar 2500 vaten. Het meest optimistische bedrijfsplan van Koch was om 5000 vaten te bereiken.

Struikelblokken voor beginnende oprichters van ambachtelijk bier

Twee grote struikelblokken voor de pioniers waren de financiering en de distributie, die beide belangrijke bronnen van brandend maagzuur vormden naarmate de industrie zich ontwikkelde. De bankiers en distributeurs hadden doorgaans geen idee wat een ambachtelijke brouwerij of brewpub was en weigerden leningen te verstrekken. Gary Fish zegt dat we de belangen van barmannen, rentebankiers, rentedistributeurs, detailhandelaren en toezichthouders moesten creëren.

Verschillende oprichters maakten gebruik van de bankrekeningen of pensioensparen van hun familie. Kim Jordan sloot een tweede hypotheek af en gebruikte creditcards tot het uiterste. Jim Koch leefde van een tweede hypotheek, maar had geen kantoor, geen telefoon en geen overheadkosten. Carol Stoudt kreeg geld van de peetouders van haar kinderen, naast andere vrienden en familie.

Distributeurs waren in het begin een bijzonder netelige kwestie en zelfdistributie was vaak de primaire optie. Tod van Allagash zegt dat we geen distributeurs of detailhandelaren konden krijgen om het bier te verkopen en als ze dat wel deden, zouden de klanten het bier vaak niet kopen.

Jim Koch werd afgewezen door alle vijf Boston-distributeurs, dus hij zegt dat ik van deur tot deur ging om bier per keer te verkopen vanuit mijn enige vrachtwagen uit mijn koffertje.

We moesten de belangen van bartenders, rentebankiers, rentedistributeurs, detailhandelaren en toezichthouders creëren.

Gary Fish was creatiever. Hij verkocht bier aan een skihut, de grootste rekening in Oregon, en vroeg hen vervolgens via wie hij het bier moest distribueren. Nadat een aantal taverne-eigenaren in Portland op bezoek waren geweest en zijn bier wilden hebben, ging Fish naar buiten, kocht versleten vaten en stuurde ze gevuld naar Portland in een vrachtwagen met gerecycled karton.

( LEZEN: Deze nieuwe ambachtelijke brouwerijen laten een grote indruk achter )

Innovatief denken

Met dit bescheiden begin werden de oprichters gedwongen te innoveren. Wat nu door ambachtelijke bierdrinkers als vanzelfsprekend wordt beschouwd, evolueerde langzaam stapje voor stapje. Koelschepen waren een steek die Rob Tod besloot te proberen na een reis naar België. Hij verwachtte dat niemand gek genoeg zou zijn om dat te herhalen. Fout! Jack Joyce wilde flessen zeefdrukken om ze uniek te maken, omdat niemand anders zoveel geld aan etiketten zou uitgeven. Fout!

De lijst gaat maar door. We kunnen het volgende toevoegen: seizoensbieren, een groot aantal ongebruikelijke ingrediënten van allerlei soort (sommige vereisen zelfs federale goedkeuring om te importeren) extreme bieren, vat- en houtgerijpte zure ales, die vergeten stijlen zoals gose en grodziskie nieuw leven inblazen, nieuwe stijlen creëren, zoals dubbele IPA's En IPA uit New England en andere IPA-constructies en zelfs ambachtelijke mouterij om de ambachtelijke biergemeenschap van dienst te zijn.

Natuurlijk werkte de creativiteit soms averechts. Brett Joyce herinnert zich dat Rogue voor een knoflookfestival een knoflookbier brouwde dat volgens hem het slechtste bier ooit was.

Misschien wel de meest onverwachte neveneffecten van ambachtelijk brouwen zijn de stedelijke revitalisering, die onmetelijke voordelen en waarde voor de gemeenschappen oplevert. Jordan herinnert zich dat we die gebieden kozen omdat er een goedkope vastgoed-tegencultuur was en het ver weg lag van het centrum waar we graanleveringen en aroma's in vrachtwagens konden krijgen.

Ze vestigden wat hubs en attracties werden voor andere ambachtelijke industrieën. Nu gaan stadsplanners op zoek naar brouwerijen om kleine bedrijven aan te trekken, en die zijn een drijvende kracht geworden in de stadsvernieuwing.

Ambachtelijk brouwen bouwt gemeenschappen en kameraadschap op

De ambachtelijke brouwerijsector is gewoon anders. Terwijl veel industrieën bedrijven in fabrieken veranderen en bedrijven uit gemeenschappen trekken, vertelt Tod trots dat ambachtelijke brouwerijen iets teruggeven aan gemeenschappen.

Ze hebben ook, zoals Boulevard’s McDonald zegt, bewezen dat groter niet beter is.

Carol Stoudt van Stoudt voegt hieraan toe: Mensen steunen graag onafhankelijke brouwerijen omdat ze weten waar het wordt gemaakt en wie de bieren maakt. Er is een verbinding met consumenten.

Calagione stelt dat onafhankelijkheid ertoe doet omdat, in tegenstelling tot de internationale brouwers, ambachtelijke brouwers het langetermijnbelang van de drinkers en de kwaliteit van de bieren voor ogen hebben.

Voor de oprichters en andere brouwers zijn er veel zaken die het werken in de branche heel bijzonder maken. De meesten van hen houden van de levenslange vriendschappen die zich hebben ontwikkeld en van de kameraadschap die over het algemeen vanaf het begin tot nu toe heeft voortgeduurd. Het is een sector waar mensen bereid zijn samen te werken en informatie en middelen te delen. Zowel Tod van Allagash als Koch van Boston Beer melden dat er weliswaar meer concurrentie is, maar dat de kameraadschap nog steeds bloeit en dat elk van hen talloze voorbeelden kan geven van de recente samenwerking met en het helpen van andere lokale en soms verre brouwers. Ze houden ook van de passie die betrokken is bij het brouwen, die met plezier wordt voortgezet bij de nieuwe generatie.

Aandacht voor kwaliteit en lokale voorkeuren is een andere factor in de aantrekkingskracht en het succes van ambachtelijk brouwen. Brouwers zoals Brett Joyce van Rogue zeggen dat je helemaal opnieuw kunt beginnen met een idee en het kunt zien veranderen in iets waar je klant van drinkt en van geniet.

ipa bv

Met de groei van de ambachtelijke bierindustrie hebben veel brouwerijen voortdurend aanbiedingen ontvangen om deze te kopen, maar de meeste hebben deze aanbiedingen zo vaak afgewezen dat dergelijke benaderingen zijn afgenomen of verdwenen. Eén daarvan is Rob Tod, die beweert dat ik niet in de zaak ben gestapt om het te verkopen. Ik hou van wat ik doe en ga elke dag naar de brouwerij. Iedereen is zo gepassioneerd en ik kan veel betekenen voor de gemeenschap.

( INSTAGRAMMERS: Pronk met uw foto's van het Independent Craft Brewer-zegel )

Brett Joyce herhaalt de oprichter van Rogue Brewing, Jack, en zegt dat er niets minder schurkenstaat is dan het verkopen van het bedrijf. Wij beslissen wat we willen doen. Er is een grote vrijheid, maar ook een grote verantwoordelijkheid.

Jim Koch zegt dat ik een vreselijke werknemer zou zijn. Larry Bell geeft toe dat ik niet goed voor anderen kan werken.

Koch beweert ook dat toen ik Boston Beer 34 jaar geleden oprichtte, ik de titel van oprichter en brouwer had en al die tijd heb ik nog geen promotie gekregen.

Wat is er het meest veranderd sinds de begindagen van Craft Beer?

De groei van het aantal brouwerijen, als gevolg van het feit dat het publiek de ambachtelijke bierbeweging omarmt, is waarschijnlijk de grootste verandering sinds het begin. Een deel van de groei houdt verband met de explosie van taprooms, iets wat de pioniers vermeden omdat ze dachten dat dit mensen uit de pubs zou wegtrekken.

Toen Brett Joyce ongeveer twaalf jaar geleden bij Rogue begon, waren er 1200 brouwerijen. Nu is klein weer mooi. Er zijn er meer dan vijf keer zoveel, wat zorgt voor veel meer nabijgelegen locaties.

Zoals Fish van Deschutes zegt. De groei heeft de beschikbaarheid van speciale brouwapparatuur voor nieuwe brouwers gestimuleerd, waardoor het niet meer nodig is om op boerderijen naar gebruikte zuivelapparatuur te zoeken.

Het heeft de toegang ook toegankelijker gemaakt. Hoewel deze snelle groei de concurrentie om zowel kranen als schapruimte bij retailers heeft vergroot, hebben nieuwe brouwers nog steeds die diepe passie en kameraadschap.

Het hoge bieronderwijsniveau van de huidige generatie drinkers en hun interesse in leren typeren de nieuwe bierdrinker. Grossman merkt op: In het begin was het zeldzaam om iemand te vinden die iets van hop wist of wist hoe je moest brouwen. In het begin deinsden klanten terug voor zure bieren die ze terugbrachten en zeiden: Dit is slecht gegaan! Troebele weizens en bieren op fles werden met twijfelende ogen aangekeken. Volgens Fish Now van Deschutes hebben we klanten die geïnteresseerd zijn in een opleiding en is iedereen brouwer.

Samen met de voortdurende groei van de industrie is er een enorme toename geweest in de onderzoeksvariëteit en beschikbaarheid van hopmout en gist, die allemaal internationale markten zijn geworden en onderwerpen van voortdurende experimenten. De reikwijdte van deze ingrediënten, samen met de traditionele innovatie van ambachtelijke brouwers en het verlangen van de bierliefhebber naar nieuwe smaken, heeft geleid tot de creatie van nieuwe stijlen en het opduiken van een aantal traditionele stijlen die bijna in de vergetelheid waren geraakt. Onder andere creaties zien we bier/wijn-hybriden die vruchten verduisteren die soms federale goedkeuring nodig hebben om te importeren en simulaties van veel mixdrankjes. De variatie lijkt eindeloos.

Rob Tod van Allagash vertelt dat innovatie de kern vormt van ambachtelijk brouwen en dat we nu meer dan 6000 innovatiecentra hebben.

Wie weet welke veranderingen er komen? Misschien kunnen alleen Ninkasi en haar collega-goden en godinnen van het bier deze toekomst zien.

Broeders van Brews

Het journalistieke team van Brews Brothers heeft zich op ambachtelijke bieren geconcentreerd sinds kort nadat de eerste schoten waren afgevuurd in het begin van de ‘ambachtelijke bierrevolutie’. Publicaties en geschriften omvatten onder meer American Brewer; Mid-Atlantisch brouwnieuws; de Gazette Newspapers, waar we 23 jaar lang maandelijks columns over ambachtelijk bier schreven voor het grootstedelijke gebied van Washington DC; en Beerhistory.com. Daarnaast geven we lezingen en organiseren we bierproeverijen. Steve houdt van klassieke muziek, de sportschool, mijn hond Barley uitlaten op de C

CraftBeer.com richt zich volledig op kleine en onafhankelijke Amerikaanse brouwerijen. We zijn uitgegeven door de Brewers Association, de non-profit handelsgroep die zich inzet voor het promoten en beschermen van de kleine en onafhankelijke ambachtelijke brouwers van Amerika. Verhalen en meningen die op CraftBeer.com worden gedeeld, impliceren geen goedkeuring of standpunten van de Brewers Association of haar leden.