Franse hoptelers zijn kleine vissen in een grote vijver. Met een productie van 2,2 miljoen pond in 2023 is Frankrijk het tiende grootste hopproducerende land ter wereld, dat minder dan 1 procent van de mondiale teeltgebieden vertegenwoordigt. Ter vergelijking: in Tsjechië werden datzelfde jaar 15,4 miljoen pond geproduceerd, 90,9 miljoen pond in Duitsland en 104,9 miljoen pond in de VS.
Het oudste gedocumenteerde bewijs dat hop met brouwen verbindt, komt uit Noord-Frankrijk in 822, waar de hopcultuur acht eeuwen later een bloeiende handel werd voordat de Elzas in Oost-Frankrijk in de 19e eeuw zijn intrede deed. Het verbouwen van hop in Frankrijk is geen nieuwe onderneming, maar het is altijd een lastige onderneming geweest.
brouwerij banen fort collins co
In 1929, terwijl het productievolume naar verluidt voldoende was om in de behoeften van het land te voorzien, hadden hoptelers moeite om hun oogst te verkopen en kochten brouwers voornamelijk uit Tsjechië, Polen of Joegoslavië.
Een krant uit die tijd verklaarde dat de douanekosten moesten worden verhoogd om te kunnen concurreren met de lagere prijzen en de goedkopere arbeidskrachten van die landen (diezelfde belastingen werden in de jaren tachtig van de negentiende eeuw verlaagd en eisten hun tol van de omzet van Franse producenten).
Het verhogen van de belastingen hielp niet veel en in 1937 stelde een Elzasser senator zelfs een beperking voor het gebruik van buitenlandse hop ten behoeve van Franse hop met de vraag dat tweederde van de hop die door Franse brouwerijen wordt gebruikt, uit Frankrijk komt en het resterende derde deel uit het buitenland.
De realiteit is dat, ondanks een goede bodemkwaliteit, een adequaat klimaat en overvloedige landbouwvaardigheden, de Franse hoptelers met veel meer gevestigde landen hebben geconcurreerd als het om bier gaat, en dat belastingen of regelgeving daar nooit echt verandering in hebben kunnen brengen.
Philippe Martin verantwoordelijk voor microbrouwerijen bij Hop France, de grootste producent en leverancier van Frankrijk, is van mening dat de Franse hop nog steeds wacht om op de kaart te worden gezet. Onze nobele variëteiten zoals Strisselspalt komen niet echt voor in traditionele bierrecepten, samen met Saaz of Duitse hop, zegt hij.
Nu komt de concurrentie ook van de andere kant van de Atlantische Oceaan. De rage voor Amerikaanse bierstijlen in de Franse bierscene heeft een grote invloed op de grondstoffen, vooral hop. ( Een onderzoek uit 2018 blijkt dat 35 procent van de Franse brouwerijen Amerikaanse hop gebruikt en 20 procent Franse hop.)
Historische Franse producenten doen hun uiterste best om brouwers ervan te overtuigen hun hop eens te proberen door variëteiten te creëren die zijn ontworpen om aan de laatste trends te voldoen, terwijl nieuwe producenten uit het hele land zijn opgedoken met een assortiment Amerikaanse hop om aan de vraag te voldoen.
Niet op de IPA Bingokaart
Het is in de Elzas dat 80 procent van de Franse hop wordt geproduceerd, met Strisselspalt als bestseller. Deze traditionele variëteit wordt al sinds 1885 verbouwd en wordt vaak gebruikt in bieren van lage gisting, zoals Kronenbourg 1664.
Maar de associatie met macro-pilsmerken heeft Strisselspalt niet geholpen om te gedijen in een scène van ambachtelijk bier die dorst naar hoppige recepten. Terwijl Hop France 60 procent van zijn productie in Frankrijk verkoopt, vertegenwoordigen microbrouwerijen slechts 15 procent van hun Franse klanten.
Martin denkt dat dit te maken heeft met het algemene profiel van de Franse hop. Franse hop is er om de zaken glad te strijken en de drinkbaarheid te verbeteren. Het is moeilijker te verkopen omdat we geen aroma verkopen, zegt hij. Het ambachtelijke segment wil hop voor IPA's: aromatische bommen.
Sinds 2009 heeft het onderzoeksprogramma van Hop France nieuwe rassen ontwikkeld om aan deze vraag te voldoen. Elixir, gelanceerd in 2016, is speciaal ontworpen om de IPA-bingokaart te vullen met een citrusachtig smaakprofiel. Francis Heitz Hop De Franse exportmanager noemt het de meest Amerikaanse hop van Europese hop.
Nog steeds omdat Franse bierliefhebbers de neiging hebben betekenis te hechten aan de hop die wordt gebruikt in NEIPA's wazige IPA's en andere op hop gerichte recepten, kan een mix van Franse hop minder aantrekkelijk en verkoopbaar lijken dan het gebruik van bekende combo's zoals Citra Mozaïek en Simcoe.
Aan de andere kant hebben enkele gerenommeerde Amerikaanse brouwerijen interesse getoond in de onderscheidende profielen van Franse hop (de VS vertegenwoordigen 3,8 procent van de omzet van Hop Frankrijk). Oskar Blues ’ Mama’s kleine Yella Pils en Russische rivier De STS Pils van STS Pils bevatten beide Aramis, een variant die bitterder is dan de Strisselspalt die in 2010 werd gelanceerd. Barbe Rouge, gecreëerd in 2018, en zijn aroma's van rijp rood fruit hebben hun weg gevonden naar Nieuw België 's Fat Tire Ale-recept.
Bij Stedelijke kastanjebrouwerij in St. Louis Missouri zegt oprichter Florian Kuplent dat hij lang geleden verliefd werd op Franse hop.
Strisselspalt is een van die klassieke hopvariëteiten met een heel mooi kruidig, mild maar heel uitgesproken karakter dat echt goed tot zijn recht komt in onze pils, zegt hij, omdat de hop voorkomt in Stammtisch, een Duitse pils. Het heeft een zeer laag alfagehalte, dus het bitterheidsniveau is relatief laag, maar de impact op aroma en smaak is vrij hoog.
Kuplent gebruikt Aramis ook in verschillende recepten, zoals Zwickel Light, een lichte pils, maar ook Fantasyland, een IPA. We gebruiken het niet zozeer voor een specifieke IPA-smaak of -aroma, maar die hop zorgt voor een mooie, zuivere, zeer zachte bitterheid, zegt hij in navolging van Martin.
Een steunmaatregel
In Frankrijk zijn sommige brouwerijen vastbesloten te bewijzen dat Franse hop zijn plaats kan vinden in IPA's. Bij La Dilettante in Bretagne zegt hoofdbrouwer en medewerker Frédéric Favennec dat zijn enige voorwaarde bij het werken aan een dubbel IPA-recept het uitsluitend gebruik van Franse hop was.
Het was een uitdaging omdat mensen nu bepaalde dingen van deze stijl verwachten, iets heel sappigs en aromatisch, zegt hij. We gebruikten Elixir en Mistral uit de Elzas en Chinook uit Bretagne. Sinds de lancering van het bier in maart is de respons van onze klanten enorm.
Door de jaren heen heeft de brouwerij Amerikaanse hop vervangen door Franse hop. Favennec zegt dat hij niet helemaal wil stoppen met het gebruik van Amerikaanse hop, maar dat hij er wel minder afhankelijk van wil zijn. We zijn een biologische en lokale brouwerij, dus het kopen van grondstoffen die hier niet per vliegtuig zijn aangekomen, is logischer.
Maar de vervanging is niet altijd succesvol en Favennec probeert nog steeds een geschikte hop te vinden voor de bestseller van de brouwerij, een single-hop Session White IPA. De betreffende hop Citra is niet het soort dat makkelijk te vervangen is.
We hebben geprobeerd het recept te veranderen door minder Citra te gebruiken en wat Elixir Favennec-herinneringen toe te voegen. Maar elke keer dat we iets probeerden, klaagden mensen. Ze kennen het bier te goed en vinden het zo lekker. Het kan zijn dat ik hier vast aan zit met het gebruik van Citra.
Het zou een vergissing zijn om aan te nemen dat de Amerikaanse invloed alleen maar negatief is geweest voor de hopproductie in Frankrijk. De opkomst van microbrouwerijen in het land (van 500 in 2013 naar ruim 2500 in 2023 ) in navolging van de Amerikaanse biermarkt leverde een nieuw klantenbestand op voor Franse hoptelers zoals Hop France, die vroeger meer exporteerden dan er in Frankrijk werd verkocht.
Andere producenten begonnen in het hele land op te komen, zelfs in regio's die historisch gezien niet verbonden waren met de hopcultuur. In Bretagne begon Erwan Jouan vier jaar geleden met de productie van biologische Amerikaanse en Britse variëteiten op zijn hopboerderij Le Hangar à Houblon.
Hoewel hij moeite heeft om Britse variëteiten zoals Fuggles te verkopen (hij zegt dat hij ze momenteel uitscheurt om te worden vervangen door Triumph), heeft Jouan goede feedback op zijn Amerikaanse. Cascade en Chinook zijn absoluut de hopsoorten die ik het meest verkoop, wat geweldig is omdat ze erg van het Bretonse klimaat houden. Ze zijn robuust met mooie alfazuren.
Een paar jaar geleden verving Favennec US Cascade door die van de hopboerderij van Jouan en zegt dat hij geen enkel verschil heeft opgemerkt tussen de twee recepten en dat zijn klanten dat ook niet merken.
Hop France teelt ook Amerikaanse rassen, maar wil daar niet afhankelijk van zijn. Als er te veel Cascade wordt geproduceerd in de VS, zijn de prijzen laag en zullen mensen de onze niet kopen, zegt Martin. En we pretenderen sowieso niet dat onze Cascade beter is dan die uit de VS. Dankzij onze eigen rassen hebben we ons kunnen onderscheiden en zijn we minder afhankelijk. Onderzoek heeft ons gered.
Hoewel ze geloven in de kwaliteit van hun product, denken Jouan en Martin allebei dat het kopen van Franse hop voor kleine brouwerijen in de eerste plaats een steunbetuiging is.
Sommige brouwerijen zijn niet biologisch, maar kopen onze hop omdat we lokale hoptelers zijn. Ze accepteren om iets meer te betalen dan bij conventionele hop om ons te steunen, zegt Jouan. Qua aroma’s en prijs kunnen we concurrerend zijn als brouwerijen nieuwsgierig genoeg zijn om onze hop een kans te geven.
Anaïs Lecoq
Anaïs Lecoq is een Franse freelanceschrijver en auteur die zich voor Frans- en Engelstalige publicaties richt op de cultuur en geschiedenis van de Franse bierindustrie. Haar eerste essay, gepubliceerd in 2022, 'Maltriarcat – quand les femmes ont soif de bière est d'égalité', onderzoekt biergender en seksisme. In 2023 won ze de eerste plaats in de categorie Best Brewery Profile bij de North American Guild of Beer Writers Awards.
CraftBeer.com richt zich volledig op kleine en onafhankelijke Amerikaanse brouwerijen. We zijn uitgegeven door de Brewers Association, de non-profit handelsgroep die zich inzet voor het promoten en beschermen van de kleine en onafhankelijke ambachtelijke brouwers van Amerika. Verhalen en meningen die op CraftBeer.com worden gedeeld, impliceren geen goedkeuring of standpunten van de Brewers Association of haar leden.
